Burada kesin imkansızlık bulunmayıp imardan kaynaklanan geçici imkansızlık hali söz konusudur.Geçici imkansızlık borcun sona ermesini gerektirmez. Sadece ifanın gecikmesine yol açar. Dolayısı ile imkansızlık ortadan kalktıktan sonra karşı tarafın edimini yerine getirmesi gerekirdi. Getirmediğine göre BK.nun 112 maddesine göre olumlu olumsuz tüm zararlar istenebilir. Diye kişisel olarak düşünüyorum.

*“Şayet imkânsızlık geçici nitelikte ise, prensip olarak bu imkânsızlık borcun sona ermesine yol açmaz. Sadece ifanın gecikmesine sebep olur. Şayet imkânsızlık ortadan kalkıncaya kadar alacaklı imkânsızlık hükümlerine dayanmamış ise, imkânsızlık ortadan kalktıktan sonra borç ilişkisinin normal hükümlerini icra edeceğini kabul etmek uygun olur. Örneğin satışı yasak edilen malın satışının serbest bırakılması… hallerinde şayet arada imkansızlığa dayanılarak borçlu tazminata mahkum edilmiş değilse, alacaklı ifayı talep borçluda ifayı arz edebilir”

( Kemal OĞUZMAN,Turgut Öz, Borçlar Hukuku Genel hükümler,C.1,2016,sh:455,456)