Kurşun kokuyordu onun elleri
Gümüş rengi bir bakışla bakardı gözlerime
Nadiren güzel sözler dökülürdü parmak uçlarından
Asi bir nehir gibi akardı yüreğime...
Bazen bükülürdü dudaklarım...
Küserdi sözcüklere..
SESSİZCE...
İsyanım böyleydi işte..
Ama bir gün...
O kurşunu kalbime sıktı gitti
ACIMADAN...
Onun için kat ettiğim yollara
ALDIRMADAN...
Saklı bir yaşamdı
AMANSIZ BİR MACERAYDI..
Bilemedi..
Hiçbir şeyi bilmiyor halen..
Şiirlerin ona yazıldığından bihaber
Okumamıştır lutfedip de...