Ben işçinin bu durumunu bildirmesinin, tek başına kıdem tazminatına hak kazandıracağını düşünmüyorum.
Bana bir işveren gelip "işçi böyle bir başvuru yaptı" diye soru sorsa, bu bir istifa derdim ve kıdem tazminatı borcu olmadığı yönünde mütalaa verirdim.
Bu durumdaki işçi benden yardım isteseydi de şöyle bir yol önerirdim:
"İşverene bir dilekçe ve ekindeki belgeyle durumunu bildir, ücretsiz izin talep et, ya da kıdem tazminatı karşılığında bir ikale için icap davetinde bulun." Böylelikle işverenin mazeretsiz devamsızlık nedeniyle fesih imkanını bertaraf etmiş olurdum. Bu halde işveren 25/III'e göre kıdem tazminatı vererek fesih yapabilir.
Ancak 24. maddede işçinin bu durumuna uygun bir düzenleme bulunmamaktadır. İş Kanunu 24. ve 25. maddelerin bu soruyu cevaplamaya yetecek açıklıkta olduğunu, bu maddelerdeki haklar kötüye kullanılmadıkça MK'ya başvurmaya ihtiyaç olmayacağı kanaatindeyim.

Saygılar,