Merhaba değerli meslektaşlarım,

Bir konuda fikrinizi almak istiyorum.

Maddi-Manevi tazminat talepli davada, davalı vekiliyiz.

Davacı tarafça usulüne uygun delil listesi süresinde verilmiştir.

Ancak daha sonra beyanda bulunarak delil listesinde göstermedikleri, X Devlet hastanesinde ki evraklarında dosyaya celbini talep etmişlerdir. Talep mahkemece kabul edilmiştir.

Akabinde X Devlet Hastanesinin değilde Y Hastanesinde tedavi belgelerinin celbini talep etmişlerdir. Talep Mahkemece kabul edilmiştir.

Ayrıca mahkemece davacının Devlet veya Üniversite hastanesine sevk edilerek efor kaybının tespiti için davacı tarafa 4 defa süre 2 defa kesin süre vermiş ancak davacı tarafça yerine getirilmemiştir.

9. Duruşmadan sonra davacı tarafça celse arasında dosyanın Adli Tıp Kurumuna gönderilmesi talep edilmiş yine mahkemece talep kabul edilmiştir.

Adli Tıp, Hastaneden alınmış rapor olmaması sebebi ile dosyayı geri göndermiştir. (Esasen yukarıda izah ettiğimiz 4 kere süre iki kere kesin süre verilen raporun aldırılmamış olması nedeni ile)

10. Duruşmada Adli Tıp'ın talep ettiği raporun temini için davacı tarafa yeniden "2 ay (iki ay)" kesin süre vermiştir.

Bizim yazılı itirazımız "Davacı tarafın ceza davası delil olarak bildirmiş olması, Adli Tıp Kurumunun tıbbi raporlar ile ilgili olarak kurulmuş bilirkişilik kurumunun olması, maluliyet durumunun TBK m.50/2. maddesi uyarınca zararın kapsamı hakim tarafından resen araştırılması gereken bir husus olması gözetilerek" davalı vekilinin ara kararından rücu talebinin reddine, karar verilmiştir.

Sizce yargılama usulüne uygun yapılmakta mıdır?Hakimin B.K m.50/2 gereğince takdir yetkisinin sınırları bu denli sınırsız mıdır? Sizce hakimin tarafsızlığını sorgulamamız gerekir mi? Konu uzun oldu ancak okuyup yorum yapacaklara şimdiden teşekkür ederim.