T.C. YARGITAY
6.Hukuk Dairesi
Esas: 2013/16161
Karar: 2014/8314
Karar Tarihi: 24.06.2014


ÖZET: Somut olayda kira ilişkisinin varlığı iddia edilen yıllık kira miktarına göre ancak yazılı delille kanıtlanabilir. Davacı sunduğu delillerle bu iddiasını kanıtlayamamıştır. Ancak davacının delil listesinde vs. deliller ibaresinin bulunmasına, bunun yemin delilini de kapsadığına göre davacıya taraflar arasında kira ilişkisi bulunup bulunmadığı ve varsa aylık kira miktarının ne olduğu konusunda davalıya yemin teklif etme hakkı olduğu hatırlatılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, mahkemece noksan araştırma ile hüküm kurulması doğru olmadığı gibi kabul şekli itibariyle davalının kiralananda miras payı bulunmakta olup taşınmazda mülkiyet hakkı bulunan davalının kiralanandan tahliyesine karar verilmesi mümkün olmadığının nazara alınmaması da doğru değildir.
Dava ve Karar: Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali ve tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.




Dava kira alacağının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali ve tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.


Davacı vekili, dava dilekçesinde, müvekkiline ait taşınmazda sözlü kira akdi gereğince kiracı olan davalının 2010/Şubat-2011/Ocak dönemi bir yıllık 3.600 TL kira alacağını ödemediğini, alacağın tahsili için başlatılan icra takibine davalının itiraz ettiğini belirterek itirazın iptali ile kiralananın tahliyesine karar verilmesini istemiştir.


Davalı ise sözlü kira ilişkisine karşı çıkmış ve davacıyla arasında herhangi bir kira ilişkisi bulunmadığını, taşınmazı miras hakkına dayalı olarak kullandığını savunmuştur.


HMK’nun 190.maddesi uyarınca ispat yükü, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir. Somut olayda davacı kira ilişkisinin varlığından hareketle alacak isteminde bulunmuş olup bu açıdan kira ilişkisinin varlığını ispat külfeti davacıya aittir. HMK’nun 189/3.maddesi uyarınca kanunun belirli delillerle ispatını emrettiği hususlar başka delillerle ispat olunamaz. Aynı yasanın 200.maddesine göre bir hakkın doğumu, düşürülmesi, devri, değiştirilmesi, yenilenmesi, ertelenmesi, ikrarı ve itfası amacıyla yapılan hukuki işlemlerin yapıldıkları zamanki miktar ve değeri ikibinbeşyüz Türk Lirasını geçtiği takdirde senetle ispat olunması gerekir. Kira uyuşmazlıkları da HMK’nun 200. maddesindeki ispat kuralına tabi olup bir yıllık kira tutarının esas alınması gerekir.




Somut olayda kira ilişkisinin varlığı iddia edilen yıllık kira miktarına göre ancak yazılı delille kanıtlanabilir. Davacı sunduğu delillerle bu iddiasını kanıtlayamamıştır. Ancak davacının delil listesinde vs. deliller ibaresinin bulunmasına, bunun yemin delilini de kapsadığına göre davacıya taraflar arasında kira ilişkisi bulunup bulunmadığı ve varsa aylık kira miktarının ne olduğu konusunda davalıya yemin teklif etme hakkı olduğu hatırlatılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, mahkemece noksan araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığı gibi kabul şekli itibariyle davalının kiralananda miras payı bulunmakta olup taşınmazda mülkiyet hakkı bulunan davalının kiralanandan tahliyesine karar verilmesi mümkün olmadığının nazara alınmaması da doğru değildir.


Hükmün bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.


Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 24.06.2014 tarihinde oybirliği ile, karar verildi.