Gerekçeleri malum. Şahısların menfaatlerinin zedelenmemesi yönünde hareket ettiklerine dair bir kaç aymaz söylem. Esasen konuya vakıf olmam , davanın ikamesi esnasında da yanımda asili ve engelli mütecimini görmek isteyip istemedikleri yönündeydi. Ancak akabinde duyduğum söylemler ziyadesiyle yordu. Uzun zamandır ceza hukuku ile ilgilendiğimden ve uygulamada bu tarz bir dava ile karşı karşıya gelmedigimden, her ne kadar tüm Hakimlere sıkı sıkıya bağlı haktan dem vursamda , ağız birliği edilmişcesine aynı söylemi diydugumdan, siz meslektaşlarımın konu hakkındaki bilgilerinden faydalanmak istedim.

Ne kadar araştırsamda konu ile ilintili bir Yargıtay içtihati edinemedim. Genelde cezaevinde olan kısıtlıların boşanmasına dair bağıntısız kararlar ile karşılaşıyorum. Eğer elinde buna istinaden bir içtihat olan meslektaşım var ise yardimlarina şimdiden teşekkür ediyorum. Zira ne kadar usulü mucibince konuyu aktarıyor olsak da , hakimlerin bu neziddeki tutumları malum.

Hayırlı forumlar diliyor, ilginize şimdiden teşekkür ediyorum...