YHGK
Esas : 1982/5-550
Karar : 1984/905
Tarih : 07.11.1984
KAT İRTİFAKI
KAT İRTİFAKININ DEVRİ
634 Sa.Ka.17, 26
Kat irtifakı sahiblerinin hakları Kat Mülkiyeti Yasasının 17. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan Yasanın 26. maddesi ise irtifak sahiplerinin borçları ile ilgilidir. 26. maddeye göre dava açılabilmesi için 17. madde gereğince yönetici atanması bir dava koşulu değildir.
DAVA VE KARAR:
Taraflar arasındaki "kat irtifakının devri" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, (İzmir Beşinci Asliye Hukuk Mahkemesi)`nce davanın reddine dair verilen 18.5.1981 gün ve 957-586 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay Beşinci Hukuk Dairesi`nin 12,10.1981 gün ve 7128 9588 sayılı ilamıyla; (... 634 sayılı Yasanın 17. maddesinin 2. fıkrasında "kat irtifakı sahipleri yapının tamamlanması için aralarında birini veya birkaçını yönetici olarak tayin edebilirler" hükmü konulmuştur. Görülüyor ki bir veya birkaç yönetici atanması zorunlu ve yerine getirilmesi gerekli bir koşul değildir. Ancak kat malikleri isterlerse yapının tamamlanması görevini seçecekleri yöneticiye verebilecekleri gibi, olayımızda olduğu gibi isterlerse bir veya bir kaçı birleşerek yüklenici bir firmaya binanın yapımı ve projeye göre eksikliğinin tamamlanmasını bırakabilirler her bir kat irtifakı sahibi projedeki eksikliğin tamamlanmasını ödevini yerine getirmekle yükümlüdür. Anlaşmaya katılmayan irtifak sahibi projedeki eksikliğin tamamlanmasını ödevini yerine getirmekle yükümlüdür. Anlaşmaya katılmayan irtifak sahibi kendisine düşen yükünü tek başına yerine getirmekle de ödevlidir.

Böyle olunca davanın yönetici atanmamış olmasından ötürü reddedilmesi doğru değildir. Öyle ise, bu görüşler çerçevesinde olayda 634 sayılı Yasanın 26. maddesindeki kat irtifakı mülkiyetini devir zorunluğuna ilişkin koşulların ve bu maddede gösterilen öğelerin oluşup oluşmadığı araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin düşünülmesi yerinde değildir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle; yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz eden: Davacılar vekili.

Hukuk Genel Kurulu`nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:
Mahkeme, ilk kararında (Kat Mülkiyeti Kanununun 17. maddesi hükmü uygulanmadan, 26. maddesi hükmünün uygulanması için dava açılamayacağı...) nedeniyle dava şartı yönünden red kararı vermiş; özel Daire (Anılan hükmün dava şartı olmadığı...) gerekçesiyle hükmü bozmuş ve direnmede ise, dava şartı yanında ayrıca işin esası yönünden de red doğrultusunda hüküm tesis edilmiştir. Kat irtifakı sahibinin hakları Kat Mülkiyeti Kanununun 17. maddesinde düzenlenmiş 2. fıkra ile hak sahiplerinin yapının tamamlanması amacıyla bir veya birkaç kişiye yönetici olarak tayin edebilecekleri öngörülmüştür. 26. maddede ise, irtifak sahiplerinin borçları düzenlenmiştir. Mahkeme yukarıda açıklandığı üzere 26 maddeye göre, dava açılabilmesi için 17. madde uyarınca yönetici atanmasını dava şartı olarak kabul etmişse de, bu yön bir dava şartı değildir. Direnme kararı bu bakımdan isabetsizdir. Ancak mahkeme direnmeyi müteakip işin esasına girerek inceleme yapmış; Özel Daire ise esas açısından verilen son kararı incelemediğinden işin esasının incelenmesi için dosya Özel Daireye gönderilmelidir.
SONUÇ: Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının dava şartına ilişkin kısmı isabetsiz bulunduğundan işin esasına ilişkin kısmının incelenmesi için de dosyanın Özel Daireye gönderilmesine, 7,11.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.