Bilindiği üzere yeni borçlar kanunu 344. maddesinde 5 yıldan uzun süreleri kira sözleşmeleri için kira bedellerinin mahkeme tarafından emsal değerler, hakkaniyet, üretici fiyat endeksi gibi hususlar göz önüne alınarak belirleneceği düzenlenmiştir.

2012 yılında çıkarılan 6353 sayılı yasanın geçici 2. maddesi ile bu 344 maddenin yürürlüğü tacirler bakımından 2020 yılına kadar durdurulmuştur. Geçici 2. maddede ayrıca kira bedelinin belirlenmesinde sözleşme serbestisi gereği kira sözleşmesindeki artışa ilişkin hükmün uygulanacağını, artışa ilişkin hüküm bulunmaması halinde ise mülga borçlar kanununun ilgili hükümlerinin uygulanacağı belirtilmektedir.

Önümde olan sorun ise şöyle: 2004 mart başlangıç tarihli işyeri kira sözleşmesine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır. Kira sözleşmesi 10 yılını doldurmak üzeredir. Sözleşmede artışların her yıl üretici fiyat endeksine göre yapılacağı hususu düzenlenmiştir. Bu doğrultuda her yıl üfe oranında artış yapılmıştır. Ancak işyeri mevkiinde büyük değişiklikler olmuştur. Günümüz itibariyle kiracıdan alınan kira bedeli emsal değerlerin üçte biri kadardır, oldukça düşüktür.

Bu durumda 6353 sayılı yasasının geçici 2. maddesi doğrultusunda sözleşmedeki atış hükmü(üfe) uygulanacak ise başka bir deyişle yürürlüğü durdurulan tbk. 344'de düzenlenen hakkaniyet, emsal değer gibi kıstaslar ile belirleme yapılmayacak ise kira bedeli neye göre tespit edilecektir?

Ya da 2020 yılına kadar müvekkilim emsal değerin 1/3 oranında mı kira alacaktır? Durum oldukça anormaldir.

Cevaplarınız için teşekkür ederim...