her şey çok uzaklarda...
sevdiğim şarkıları koparmışlar plaklardan
bir zamanlar inandığım şeyler el çekmiş benden
sökülmüş sevdiğim hitaplar dudaklardan
bir zamanlar okuduğum kitaplar düşmüş raflardan
bir bir göç etmişler şehrimden.
sevdiğim ne varsa....
hangi vakitti bilemedim
hangi alçak yelkovan ve akrebin buluştuğu bir andı
insanlar terk ederdi bilirdim
ruhun bedeni terk edişi gibi
sinsi bir vazgeçişti
DİRENEBİLİRDİM...
avunuşumdu her beyaz kağıt
mürekkepi savuruşumda boğardım kederimi
hokkada bir leke bile bırakmadan uçtu mürekkep..
kağıtlar savruldu ellerimden
ve usanmadan ayrılıklara vurdu yelkovan ve akrep
her şey bir kat daha acıtır oldu içimi
....