her aşkın soyadıdır ayrılıklar
ardına kadar açık kapılar
terk edişinle çıplak duvarlara çarpıyorlar
eşikte yığılmış anılar
omuzlarından çekip attığın eski bir ceket gibi
beni de öyle atıp gidiyorsun
ellerin ellerimden kaçıyor
kollarım çaresiz..
iki yanımda sallanıyor
seni sarabilecek kadar güçlü değiller mi
yoksa durduğun mesafeden mi
ne denizler vazgeçebilir deli dalgalardan
ne sıcacık bir çay, buğusundan
ne de sigaram isyankar dumanından
kurtulamam etrafa saçılmış anılarından
her adımda cam kırıkları gibi kanlı iz bırakacak...
elif.....