Henüz mahkemesine sunmadığım bir dilekçemden alıntıdır:



...Öncelikle şunu ifade edelim: Bir yargıcın, kararlarını mutlak surette Yargıtay’ın görüşüne göre oluşturması zorunlu değildir. Aksi yöndeki kabul, öncelikle yargıç bağımsızlığına sonrasında da yargıçların vicdani kanaatlerine göre karar verme yetki ve görevine aykırılık teşkil eder.

Yargısal görüşler, yargıcın bilimsel görüşlerle birlikte istifade edeceği ikincil bir kaynaktır (TMK m.1). Ancak bir yargıç, Yargıtay’ın yerleşik görüşüne aykırı karar veriyor ise (-ki, .... davalarında ...... hususu da, ...... konuları da Yargıtay **. ve **. Hukuk Daireleri’nin yerleşik kabulü içindedir) bu kararını hukuki, somut, mantıklı ve “gerçek” bir gerekçe ile bezemesi şarttır...