Alıntı: Yazan Av. İbrahim YİĞİT Sayın olgu, Öncelikle bir hususu hatırlatmama izin verin lütfen: İşçi sayılmama konusunda meslek (yapılan iş) her noktada belirleyici ve standart değildir. Nitekim hamal veya küfeci diye tabir ettiğiniz işçiler de işçidir ve kendilerine iş kanunu uygulanabilir. Bu konuda son baro (mart-nisan sayısı) dergimizde de bir örnek hizmet tespiti kararı (hamal hk) bulunmakta olduğu gibi daha önce verilmiş başka kararları da hatırlıyorum. Diğer taraftan bağımlılık ve ücret kavramları da iş sözleşmesinin unsurları olup, soru sahibinin anlatımından davacının davalı kooparatiften bir ücret almadığı anlaşılmaktadır. O halde ekonomik bir bağımlılık yoktur. Ayrıca hukuki-kişisel bir bağımlılık da görülmemektedir. İşveren karar ve talimatı olmaksızın işin yürütümüne bir müdahale bağımlılık oluşturmaz. Bağımlılığın başkaca kriterleri de vardır. İşin yönetim ve denetiminin kime ait olduğu, işçinin iş organizasyonu içerisindeki yeri, çalışma saatleri, çalışma yerinin belirlenmesi, iş araçlarının ve dökümanlarının sağlanması, bilgi ve hesap verme yükümlülüğü vs. Tüm bunların somut olayda değerlendirilmesi gerekir. Soru sahibinin anlatımından davacının anılan kriterlere göre davalı koop. işçisi sayılması olası görülmemektedir. O halde taraflar arasında iş kanunundan doğan bir yükümlülük bulunmamaktadır diye düşünüyorum.

Keşke mahkeme ilamlarının gerekçeleride en az bu kadar bilgi içerse

Tabiki dediğiniz gibi olayın ayrıntılar asıl belirleyici unsurdur, soru sahibinin açıklamacı ölçüsünde genel bir yanıttı benimki.
Ankara'da da otobüs ve dolmuşçuların değnekçileri de genellikle sadece bu iş yapmayıp bir yandan sorudaki gibi seyyar satıcılık yapmakta bir yandan da hangi araç saat kaçta geçti, öndeki araç geçeli ne kadar oldu arada diğer hattın aracı geçip geçmediği bilgisi vermekte. Bu soruyuda anlattığım örneğe benzetip cevapladım fakat dediğiniz hususlarıda ayrıca irdelemek gerekmekte.