Adamlar daha ceza/suç tanımlayan kanunlar ile "af" getiren kanunların sistematiğini çözememiş, biz de burada yırtınıyoruz. Suç tanımlayan kanunlarda, adı üstünde suçlar tanımlanır ve dolayısıyla bu eylemler yasaklanır, uymayanlara da ceza verilir. Savcının yürüttüğü "yasa koyucunun bir şeyi açıkça yasaklamaması halinde kural olarak o şeyin yasaklanmadığı ve uygulanabilir olduğunun kabulü gerektiği" mantığı burada geçerlidir, zira suç olarak tanımlayan bir eylemden dolayı kimseye ceza verilemez.

Ancak af getiren kanunlarda ise tanımlanan şey af getirilen suçların numerus clausus olarak sayılmasından ibarettir. Burada eylemler yasaklanmaz, sadece af getirilecek suçların kapsamı ve şartları sayılır. Mantık basittir: af getiren kanunlarda yazılan suçlara af getirilir, yazılmayanlara da af uygulanmaz.

Adam taahhüdü ihlal durumunda verilen tazyik hapsine af getirmek istese yazar kanuna, sana mı kaldı şu zorlama yorumu yapıp grotesk kararlar çıkarmak?