Ayna eline ...güzellik diline yakışırdı..
Aşk gözlerine ..
Dağlı bir türkü söylerdin
Ey gökyüzünün ağlayan hüznü
Kaç kalem kırdık korkunun gözlerinde
Alır başını giderdi, yayla kokuşlu çiçekler
Ve göçebeydin o günden sonra..
Yolun hiç bir sona ulaşmasın istedin.
Gittin..gittin..hep gittin...
Dönüş imkansız artık....
Çünkü
Kuşları da küstürdü yolculukların.

Bir ayrılık öyküsünün kısa satırları
Acınası kederleri tuttu
Sitemliydin, kendi akşamlarının yalnızlığına
Yol tuttu başka baharların hüznü
Bahar acınası geldi bu yıl..
Neden diye sordum kendime
Darbe çocuğuyum ya..
Bu yüzden
İpleri sevmem
Güneşe asmam anılarını
Gölgelerinde apartman taşırım
Bırakırım...kendi haline bütün ıslaklığı..

Geldiğin yer...eylül gibidir..
Kasım patı çiçek
Geldiğin yer eylül gibi
Üşür umutlarım...
Yaza çok var...
Hep hüzünlü giderdin
Akşamların sonunda
Dost gülücüklerin satırlarında kalırdı
Gece ayazları

Dost ...eskiyse değerli...
Bir mart sabahı...
Kızıl dere gibi akıyorsa yüreğinde...
Anıyorsa her mayıs sabahında...
Sokakları, kentleri
Fabrika bacalarını...
Bir de hiç bitmeyen işçi kız aşklarını

Bu kez ben giderim
Yaralı bir hüzün kalır sana
Ve çember altında sokaklar
Gittiğin bütün şehirlerde hainsin artık
Kendine yeni bir dünya bul