(17 Nisan 1935'te Moskova'lı İşçilerin Büyük Metroya Sahip Oluşları)

Duyduk Ki:
Seksen Bin İşçi Yapmış Metroyu,
Birçoğu Günlük İşlerinden Sonra,
Çoğunlukla Geceleri Sabahlara Dek.

O Yıl Boyunca Hep Delikanlıların Ve Kızların
Güle Oynaya Tünellerden Çıktıkları
Görülürmüş

Harca Batmış Ter İçindeki İş Giysilerini
Göstererek Gururla.

Aşılmış Bütün Engeller
Yeraltı Suları, Çok Katlı Yapıların Basıncı,
Dayanıksız Büyük Toprak Yığınları.

Süslemek İçin Kaçınılmamış Hiçbir Çabadan,
En İyi Mermer Getirilmiş Uzaklardan,
En Güzel Ağaçlar İşlenmiş Özene Bezene.

Güzelim Vagonlar Adeta Çıt Çıkarmadan
Kaymaya Başlamışlar
Gün Gibi Aydınlık Tünellerde:
Titiz Müşteriler İçin Her Şeyin En İyisi.

Şimdi, Demiryolu En Üstün Planlara Uyularak Yapıldıktan
Sonra
Sahipleri Geldi Onu Görmeye Ve Binmeye.
O İnsanlardı Onlar, Onu Yapanlardı.
Binlercesi Oradaydı, Dolaşıyorlar
Ve İnceliyorlardı Dev İstasyonları.
Trenlerle Büyük Kalabalıklar Geçiyordu Bu Ara,
Yüzleri İstasyonlara Dönük

Erkekler, Kadınlar, Çocuklar Ve Kır Sakallılar
Sevinçten Pırıl Pırıldı Yüzleri, Tiyatrodaymışlar Gibi,
Çünkü Farklı Yapılmıştı İstasyonların Hepsi,
Hepsi Başka Taştan, Başka Biçimde;
Işık Da Her Seferinde Geliyordu Başka Kaynaktan.
Sevinçli Bir İtiş Kakışla Arkaya İtiliyordu Her Trene Binen,
Çünkü İstasyonlar En İyi
Görülebiliyordu Önceki Yerlerden.
Çocuklar Yukarı Kaldırılıyordu Her İstasyonda.

Yolcular Her Fırsatta Dışarı Taşıp
Sevinçli Bir Titizlikle İnceliyorlardı Bitirilen İşi,
Sütunları Elliyorlar Ve Parlaklıklarına Bakıyorlardı,
Ayak Burunlarını Sürtüyorlardı Taş Döşemeye
Anlamak İçin Taşların Düzgünce Yerlerine Oturup
Oturmadığını

Sonra Vagonlara Doluşup Yeniden
Duvar Kaplamalarını İnceleyip Parmaklarını Sürüyorlardı
Camlara.

Erkekler Ve Kadınlar İşaret Ediyorlardı Durmadan-
Doğru Olup Olmadığında Biraz Duraksayarak-
Çalıştıkları Yerleri:

Ellerinin İzini Taşıyordu Taşlar.
Her Yüz Görülebiliyordu Açıkça,
Çünkü Çok Işık Vardı,
Lamba Çoktu, Gördüğüm Herhangi Bir Demiryolundan
Çok Daha Fazla.
Tüneller De Apaydınlıktı,
Karanlıkta Kalmamıştı Emeğin Bir Karışı Bile.

Ve Tek Bir Yıl İçinde Yapılmıştı Tüm Bunlar,
Ve Dünyada Başka Hiçbir Demiryolu Yapımında
Bu Kadar Çok İşçi Çalışmamıştı.

Ve Dünyada Başka Hiçbir Demiryolunun Bu Kadar Çok
Sahibi Olmamıştı
Çünkü Bu Yapı Harikası, Bunca Kentte Bunca Zamandır
Kendinden Önceki Hiçbir Yapının Görmediği Şeyi Gördü:
Yapının İşçileriydi Yapının Sahipleri.

Söz: Bertholt Brecht
Müzik: Bahadır Sade
Yorumlayan: Grup Günola