Bir evin kapısını çalıyoruz.Evde kimse yok yanda bir kadın kafayı uzatıyor.Evde yokler işteler diyor.Trabzonun sefil mahallelerinden biri gittiğimiz yer.Tutanağa durumu geçirsek imzalarmısınız diye soruyoruz.Kadın belliki şimdiye kadar resmi bir evrak imzalalmamış öyle heyecanlı ve mutlu bir ifadeyle "ben imzalarım imzalammı " diyorki tebessüm etmeden geçemiyoruz.İçten de bir teşekkürle bizi uğurluyor.