güz şırası

1
kudüslü bir bulutla seviştim ana dilimde
gözleri güz şırası
biraz da bu yüzden vurdular beni
kına gibi kokmasa kanım
anama erken ulaşmazdı ölüm haberim

ölü çocukların parmaklarına,
kon(a)maz güvercin mavileri
beyrut ezgisiyle geçer
çöl kavminin yüzünde ki yırtık atlaslardan
kurumuş nehirler

filistinli yağmurları içer gelincikler
kırılırken bir bir boyunları
boyunları bir bir
şiirimin dizelerine dökülür

2

silahın namusudur arpacık
kurşunun pervazsız kanatlarında
açılır araf’ın beyaz gülü
bir başına gelir ölüm
sonra… sonrasız öyküler dinleriz
bozacılardan
biraz da bu yüzden düşer saçlarımıza
kadınların eli

hanım hanımcık oturur yerinde
züleyha
bacakları kı-v-rılır süleymanın
yılkılarda başı dolu
sonu boş türküler söyler atlar
kadınlar atlara hasret
erkeklerin düşleri dağılır arpacıkta
biraz da bu yüzden kına gibi kokar
anamın baktığı dağlar…

3
düş, kabzasına kan bulaşmış bir imgedir
hiçbir kente sığdıramaz çocuklar
ve meleklerin kanatlarına dokunur uçurtmalar
takılır ipe tanrının dudakları
ad seçeriz mavi kıvrımlar yanından
bütün ırmaklar sağırdır haritalarda
bütün denizler ölü…
kendi rahmini deşer göller
biraz da bu yüzden kına gibi kokar gökyüzü