karanlığın sonuna,
doğan berrak güneşti...
aydınlattı dünyayı...
birden kalbimi deşti...
dostluk adına güven
tohumlarını ekti...
sanki hayallerimi
hep gök yüzüne çekti...

kalemimi salladım,
şiir bahcelerinde...
her sözçük filiz verdi...
sevgiye bir iz verdi...
ne olursun ey güneş..
kızarak ona buna,
sakın gideyim deme
bulutların ardına....

sevgi dostluk adına
Tanrım çok kuvvet versin
koluna kanadına...
hep ısıt dünyamızı...

akdevrim.05.02.2007.istanbul...