Sayın meslektaşlarım;
Müvekkilin annesi babasıyla evlilik dısı bir iliski yaşıyor.
Daha sonra bir baskası üzerine kaydediliyor.
Belli bir yasta da gercek babasını öğreniyor. Şahsi iliskileri de oluyor ancak daha sonra tanımasını istediğinde baba yanaşmıyor.
Müvekkil dava acıyor. Dava esnasında baba ölüyor mirasçılara karsı devam ediyor. dava bir kac sefer yerel mahkemece kabul edilip her seferinde Yargıtay'da bozuluyor.
Ancak DNA testi ile de babalık ortaya çıkıyor!! müvekkilin iddiası doğrulanıyor.
Sorun ise zamanasimi. Söyleki; bir sekilde karsı taraf, müvekkilin bir yıldan cok daha once babasını öğrendiğini tanık beyanlariyla ispatlamak istiyor. O arada da müvekkili ikna edip, karsı taraf, avukatı ve müvekkile bir sözleşme imzalıyorlar. Ancak sözleşmenin nüshasını müvekkile vermiyorlar. Müvekkil davadan feragat ediyor. Fakat sözleşme hükümleri de karsı tarafça uygulanmıyor.
Şimdi miras hukuku hükümleri çerçevesinde mirastan pay almak istiyor. Yaptıgım araştırmada babalığa hukmedilmesi veya tanıma gerektiğini gördüm ancak uluslararası hukuk çerçevesinde veya ulusal hukukta, her ne kadar davadan feragat edilmiş olsa da, DNA sonuclarının miras yönunden bir etkisi olmaz mı?
Ulusal hukuk veya uluslararası hukuk çerçevesinde gidebileceğim herhangi bir yol var mı?
Yardımcı olabilirseniz sevinirim. Değerli görüşleriniz icin şimdiden teşekkürler.
Saygılarımla.