T.C.
YARGITAY
HUKUK GENEL KURULU
E. 1979/10-168
K. 1981/166
T. 25.3.1981
• İŞ KAZASI ( Maluliyet Oranında Artış Dolayısıyla Manevi Tazminat İstenmesi )
• MALULİYETİN ARTMASI ( İş Kazası Sonucu Oluşan Maluliyetin Sonradan Artması )
• MANEVİ TAZMİNAT ( İş Kazası Sonucu Oluşan Maluliyetin Sonradan Artması )
818/m.49
1475/m.73,82
ÖZET : İş kazasının oluş biçimi ve ilk ve son muayeneler sonucu verilen raporların karşılaştırılmasının ardından ortaya çıkan maluliyet artışının iş kazasına bağlı ve zamanla ortaya çıktığının belli olması durumu karşısında davanın kabulü gerekir.

DAVA : Taraflar arasındaki manevi tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Zonguldak 2. İş Mahkemesi'nce davanın kısmen kabul, kısmen reddine dair verilen 22.10.1976 gün ve 872/858 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi'nin 6.5.1977 gün ve 8834-3504 sayılı ilamı:

"Davacının meslekte kazanma gücündeki kayıp oranındaki artışın 1953 yılında meydana gelen iş kazası sonucu olup olmadığı araştırılmadan eksik inceleme ile karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; Mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Dava dosyasındaki belgelere göre, davacı işçi, davalıya ait işyerinde çalışmakta iken 19.2.1953 günü geçirmiş olduğu iş kazası sonucu sağ gözünde kornea cerhası ve reddi katarakt meydana gelecek biçimde yaralanmış ve bu nedenle yüzde onyedi oranında maluliyete uğradığı 27.4.1953 günlü sağlık kurulu raporu ve diğer belgelerle saptanmıştır.

Davacı, bu defa, aynı olaya bağlı olarak mamuliyet oranında % 34,2'ye yükseldiğini ileri sürerek artan maluliyet nedeniyle manevi tazminat istemektedir.

Gerçekten de, Sosyal Sigortalar Kurumu Ankara Hastanesi'nce yapılan muayene sonucu verilen 19.1.1971 günlü sağlık kurulu raporunda, sağ gözde eski yaralama skotrisi ve popillanın yara yerine doğru çekik, göz dibinin görülmediği, bir metreden parmak sayabildiği tesbit olunmuş ve bu rapor gereğince davacının maluliyet oranı % 32,2'ye çıkarılmış, maluliyet geliri de bu oranda arttırılmıştır.

İş kazasının oluş biçimi ile, ilk ve son muayeneler sonucu verilen raporların karşılaştırılmamasından ve dosyadaki bulunan diğer belgelerden maluliyet oranındaki artışın sözü edilen iş kazasına bağlı ve zamanla ortaya çıkan tabii bir sonucu olduğu anlaşılmaktadır.

Bu nedenlerle ve direnme kararında gösterilen diğer sebeplerle ortada tahkikat noksanlığı ve araştırılması zorunlu, başka cihetler bulunmadığı sonucuna varıldığından direnme kararının onanması gerekmiştir.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ( ONANMASINA ), gününde oybirliğiyle karar verildi.