YARGITAY 12. HD.
1998/4023 E. 1998/4746 K.
KONU: İCRA TAKİBİ - BONO DÜZENLEMENİN TİCARİ İŞ SAYILMASI - TİCARİ İŞLERDE TEMERRÜT FAİZİNİN İSTENEBİLMESİNİN ORANLARI - REESKONT FAİZİNİN TEMERRÜT FAİZİ OLMASI - TAKİP TARİHİNDEKİ REESKONT FAİZ ORANININ BELİRLENMESİ GEREĞİ
ÖZET: Takip dayanağı bono olduğuna; bono düzenlemenin ticari iş sayılacağının kuşkusuz bulunmasına göre reeskont faiz oranına göre faiz istenebilir. Reeskont faizi de bir temerrüt faizidir. Talepnamede % 98 oranının belirtilmesi reeskont faizinin istendiğini göstermektedir. Mercice takip tarihinde reeskont faiz oranının ne olduğu belirlenip hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekir.
(3095 S. K. m. 2) (6762 S. K. m. 587)

Dava: Yukarıda tarih ve numarası yazılı merci kararının müddedi içinde temyizen tetkiki Alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 3.4.1998 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:

Karar: Takip konusu belgeler bono niteliğinde olup alacaklı takip talepnamesinde alacağa uygulanacak faizin temerrüt faizi olduğunu beyan ederek, faiz oranını % 98 olarak belirtmiştir.

3095 Sayılı Kanunun 2. maddesi temerrüt faizi başlığı altında, ticari işlerde temerrüt faizinin hangi oranlarda istenebileceğini hükme bağlamıştır. Takip dayanağı bono olduğuna; bono düzenlemenin ticari iş sayılacağının kuşkusuz bulunmasına göre reeskont faiz oranına göre istenebilir. Reeskont faizi de bir temerrüt faizidir. Talepnamede % 98 oranının belirtilmesi reeskont faizinin istendiğini göstermektedir. Mercice takip tarihinde reeskont faiz oranının ne olduğu belirlenip hasıl olacak sonuca göre karar vermesi gerekirken, yazılı şekilde temerrüt faizinin % 30 olması gerektiğinden bahisle istemin kabulüne ilişkin karar vermesi isabetsizdir.

Sonuç: Alacaklı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile merci kararının yukarıda yazılı nedenle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 29.4.1998 gününde oybirliği ile karar verildi.