imsak atana kadar....
kalem tutana kadar..
korku batana kadar...
ölüp ölüp dirildim...
ayağının altına ,
halı olup serildim...
sanki gergin bir yaydım...
defalarca gerildim...
çok zordu yaşam bana
bilirmisin dün gece...

yatak yorgan yastığım,
aynaları astığım
duvarlar tutar beni...
namlusuna sürülen
adeta bir kurşunum...
parmağın atar beni...
tetiği çekerekten,
hedef bilmeyerekten...


gün yuvarlandı yine....
akşam olmakta dostum..
yine uzun bir gece
sıyrılır çıkar postum...
yada çıkmam sabaha...

dört duvar içindeyim...
her metada sen varsın...
benden uzaksın ama,
mutlak beni duyarsın...

akdevrim.14.01.07.istanbul...