içleri boşaltılan,
renksiz donuk sözçükler...
sihirli gizi bekler
peşin sıra dilekler...
ölüme umut ekler...

kanadı kırık bir kuş...
parmağımın altından
uzaklaşıp giden tuş..
beni bana anlatsın
taş olan bu kalbimi
bir kez daha kanatsın...
zaman denen mengene
tutdu beni sen vurdun,
maşası oldun kurdun....

akdevrim.11.01.07.istanbul...