Alıntı: SSPE hastası 12 yaşındaki Emirhan'ın annesi Nazmiye Civelek "Oğlumun büyümesini durdurmazdım. Her sabah düzelir umuduyla uyanıyorum" derken...

Bana gore kilit nokta burada. Acaba SSPE hastasinin gercekten bir gun duzelme umudu var mi? Bu hastaliga sahip hasta yuzdesinden kaci, yuzde kac duzelme gostermis simdiye kadar? Ya da bu konuda tip bilimindeki gelismeler ne duzeyde? Mesela bir 10 yil sonra bu tur bir rahatsizliga cozum bulunabilme umudu var mi? (Kok hucre-gen tedavisiyle su anda olumcul olan bir cok hastaliga ileride tedavi bulunma umudu oldugu gibi)

Bence burda cevaplanmasi gereken sorular bunlar ve Washington Universitesi bunyesinde olusturulan Etik Kurulun da bu sorulari goz onunde bulundurmus oldugunu dusunuyorum. Cunku Amerikada son asamaya gelene kadar antibiyotik bile vermeyen doktorlarin, ilerde karsilarina sorun olarak gelebilecek bir ise girismeleri imkansiz-tip hukuku inanilmaz kati ve bir doktorun hayatini sonsuza kadar karartabilecek nitelikte.

Ayrica acaba bu konuya sadece hastane bunyesinde olusturulan etik kurul karar verebilir mi? Acaba bir mahkeme karari gerekir miydi-bu sayede daha genis capli bir arastirma yapilabilirdi belki?

Bilmiyorum ama bu haber aklimi gercekten cok karistirdi.