Alıntı: Yazan Av.Selim Balku Konuşmayı yapan şahısların vermiş olduğu beyanlar cezai anlamda suç olmadığı gibi hukuki anlamda da ikrar olmadığını düşünüyorum. Bildiğim lakırdı şudur; "Türkiye de özellikle 80 öncesi yapılan yapıların -benim yaptıklarım da dahil- çoğu ağır bir depreme dayanıklı değildir." Ben konuşmaların bir bütün halinde, ne maksat ve saikle söylendiğinin önemli olduğunu düşünüyorum. Bu açıdan baktığımda bir hukuki sorumluluk açıkçası göremedim... Kolay Gelsin...

Şu an müteahhitliğe devam eden şahsın Van depreminin ardından yaptığı "itirafları" arasında, 1998 öncesi birçok binada deniz kumu kullanıldığı, insanların canlı tabutta yaşadığı gibi beyanları yer alıyor. Geçtiğimiz yıllarda da, eski yapılarda deniz kumu kullanıldığını nereden bildiğini soran muhabire "kumu bizzat çıkarıp satardık da ondan" cevabını verebilmiştir kendisi.

Halihazırda bakanlık yapan şahıs ise müteahhit iken inşa ettiği iki binanın yıkılabileceği bilgisini paylaştı kamuoyuyla. Söylenenleri, "helal olsun, en azından dürüstçe itiraflarda bulunuyorlar" tarzında ele almanın da doğru bir yaklaşım olmayacağı kanaatindeyim.

Ayrıca bir bütün halinde değerlendirildiğinde de fayda sağlayabilecek sözler olarak görülmemelidir. Zira, çoğu eski yapının ne denli tehlikeli olduğunu kamuoyu bilmektedir. Vatandaş ya kendisi inşa etmiştir, ya da inşa aşamasında eksik ya da olmaması gereken malzemelerin kullanılması noktasında kayıtsız kalmıştır. Birçok yerde yapı denetimindeki çarpıklıklardan kaynaklı benzer sorunlar mevcuttur.

Konuyu açarkenki yaklaşımımda da esasen sorunun mantalite sorunu olduğu ve şahıslardan bağımsız ele alınmasının gerekliliğine atıfta bulunmuş, imar düzenlemeleri, yapı ruhsatı, inşa ve denetim aşamalarındaki aleni çarpık sisteme işaret etmek istemiştim. Yoksa, 17 Ağustos 1999 depremi sonrasında Yalova'daki Veli GÖÇER örneğinde olduğu gibi birilerini yargılarsınız, cezaevine gönderirsiniz, ardından çıkar yine müteahhitliğe devam eder. Çünkü sistem değişmemiştir.