YARGITAY 11.HD. E: 2007/5905 K: 2008/7536 SÜRÜCÜNÜN ALKOLLÜ OLMASI • SİGORTA TEMİNATI DIŞINDA KALMAYI GEREKTİRMEZ

YARGITAY 11.HD. E: 2007/5905 K: 2008/7536



SÜRÜCÜNÜN ALKOLLÜ OLMASI • SİGORTA TEMİNATI





ÖZET:



Sürücünün alkollü olması hasarın sigorta teminatı dışında kalmasını

gerektirmez. Hasarın teminat dışında kalması için hasarın sadece ve tek başına

(münhasıran) alkolün etkisiyle meydana gelmiş olması gerekir. Burada ispat yükü

sigortacıya düşer.



Taraflar arasında görülen davada Mersin Asliye 1.Ticaret Mahkemesi'nce verilen

03.12.2004 tarih ve 2002/528-2004/790 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi

davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği

anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor

dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve

tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin davalı nezdinde kasko sigortalı aracı kazada hasarlandığı

halde davalının tazminat ödemediğini ileri sürerek, şimdilik

11.000.000.000 TL.nin faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, dosya kapsamına ve toplanan kanıtlara, bu davada dinlenen tanık

beyanlarına ve ceza dosyasında hazırlık soruşturması sırasında alınan tanık

beyanlarına göre, sürücünün alkollü iken, aracın kullandığı ve arkadan çarpmak

suretiyle tam kusur ile kazaya neden olduğu, Adli Tıp Kurumunca, alkol düzeyinin

ölçüm ile belirlenmediği olayda, görüş bildirmenin mümkün olmadığı bildirilmiş ise

de, kazanın alkolün etkisiyle işlendiği, buna göre hasarın teminat dışı kaldığı

gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

1.1. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde

dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön

bulunmamasına göre,davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve

yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

1.2. Dava, kasko sigorta poliçesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.

Uyuşmazlık, rizikonun teminat dışı kalıp kalmadığı noktasında toplanmaktadır.

Dairemizin yerleşik uygulamasına göre, Kara Taşıtları Kasko Sigortası Genel

Şartları'nın A.5.5 maddesi hükmü gereğince, hasarın teminat dışı kalabilmesi için

kazanın meydana geliş şekli itibariyle, sürücünün münhasıran, diğer anlatımla

sadece ve tek başına alkolün etkisi altında kaza yapmış olması gerekmektedir. Bu

itibarla, sürücünün alkollü olması tek başına hasarın teminat dışı kalmasını

gerektirmez. Böyle bir nedenle, hasarın teminat dışı kaldığının kanıt yükü de

TTK.’nın 1281. maddesi hükmü uyarınca, sigortacıya düşmektedir. Sürücünün

aldığı alkolün oranının doğrudan doğruya sonuca etkisi bulunmadığından,

mahkemece nöroloji uzmanı ve trafik konularında uzman bir bilirkişinin de yer

aldığı kurul tarafından, olayın salt alkol etkisi altında gerçekleşip

gerçekleşmediğinin, başka unsurların da olayın meydana gelmesinde rol oynayıp

oynamadığının sağlanması ve sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekmektedir.

Somut olayda, mahkemece, sürücünün nefesinin aşırı alkollü olduğunu tespit eden

doktor raporundan yola çıkılarak, bilirkişi incelemesine gerek görülmüş olup,

olayın meydana gelişşeklini tartışmayan, sadece alkol oranından yola çıkan tek

kişilik trafik uzmanı raporu doğru olarak yeterli görülmemiştir. Alınan Adli Tıp

raporunda da teknik olarak alkol ölçümü yapılmadığı belirtilerek, yine alkol

oranından yola çıkılmıştır. Bunun üzerine mahkemece, davanın re'sen çözümü

yoluna girilmiş, tanık beyanları değerlendirilmiş, olayın meydana gelişşekli

tartışılarak, yazılı sonuca varılmıştır.

Oysa, mahkemece, yukarıda yapılan açıklamalar ve ilkeler çerçevesinde,bilirkişi

kurulu oluşturulup,savunmanın üzerinde yeterince durularak,sonucuna göre bir

karar verilmesi gerekirken,çözümü bilirkişi kurulu raporuna bağlı uyuşmazlığın

re'sen yapılan inceleme ile halline gidilmesi, eksik incelemeye dayalı olup,doğru

olmamıştır.

SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle, davacı vekilinin diğer temyiz

itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazının

kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın

isteği halinde temyiz edene iadesine, 09.06.2008 tarihinde oybirliğiyle karar

verildi.

Kaynak : Yüksek Mahkeme İçtihatları