Iyi gunler
10 senelik evli bir bayanim.6 yasinda bir kizim ve 8 yasinda bir oglum var.
Esimle gecimsizlikten dolayi ayrilmak istiyorum.Siddetli bir tartismadan sonra cocuklari alarak evden ayrilmak istedim.Oglumu vermedi.Ben de kizimi alarak annemlerin yanina gectim.Esim kizimi bana verip, oglumun velayetini almak istiyor.
Bir anne olarak, iki kardesin ayrilmasina kesinlikle karsiyim.Ikisi de ayni ilkokula gidiyorlar.Bugune kadar hep beraber buyuduler,okuldan sonra beraber oynadilar.Su anda bile cocuklarin arasinda "senin annen","benim babam" diye ayrimcilik basladi.Yaslari bu kadar yakin iki kardesin ayrilmasinin psikolojik olarak dogru olmadigini dusunuyorum.Bugune kadar cocuklarin bakimi ve egitimi ile kendim ilgilendim.Bundan sonra da boyle olmasinin dogru oldugunu dusunuyorum.Su anda esim calistigindan dolayi, ogluma evdeki Moldovyali hizmetciler bakiyor.Kendisinin ogluma duzgun bakacak bir akrabasi yok.
Esim ancak oglumun onda kalmasi sartiyla anlasmali bosanmaya razi oluyor, ve kizimla bana bir daire kiralayip nafaka vermeyi taahut ediyor.Boyle bir anlasmayi kabul etmem soz konusu degil.
Boyle bir durumda mahkemeye gittigimizde:
1)Cocuklarin velayetini alabilir miyim?
2)Davayi benim acmamin bir dezavantaji olur mu?
3)Mahkemede oglumun tanikligi istenebilir mi? (Esim ogluma "Annenle kardesin bizi terk etti.Bir tek sen varsin beni seven" diye manevi baski yapiyor.)
Not:Universite mezunuyum ve evlilikte kusur sayilabilecek hicbir davranisim yok.
Tesekkurler.


27-09-2000 08:53:55