Merhaba;
Annem ve babam ben doğmadan önce boşanmışlar. Doğduktan sonra 4 ay kadar annemde kalmışım. Fakat anlatılanlardan benimle hiç ilgilenmediğini, hatta emzirmediğini öğrendim. Babaannem ve dedem beni annemden alıp büyüttü. Babam ben 2 yaşımdayken başka bir kadınla evlendi,annem bugüne kadar hiç evlenmedi. Tek mirasçısı, tek çocuğu benim. İlkokul sıralarında bir kaç kere beni görmeye çalıştığını, ama eğitimimi engellemesin, çocuk aklım karışmasın diye, babamın ailesi izin vermemiş. Ortaokul bitince bana bu durum babam tarafından resmen açıklandı -ki zaten farketmiştim-. Üniversiteye başlamadan önce annemi görmek istedim, aile dostlarımız aracılığıyla bir kez bir araya geldik. Ömrüm boyunca toplam o 2 saat gördüm annemi. Saçının rengini bile bilmiyorum hala. Üniversiteyi farklı şehirde okuduğum için görüşmemize bir engel yoktu. Bir kaç kere aradım, okul bitince düğünüme çağırdım, hiç bir cevap alamadım. Hatta bir defasında telefonda sesimi duyunca yüzüme kapattı. Çok ağırıma gitti ve bir daha aramadım. Öfkeliyim. Bana ne maddi ne manevi hiç bir annelik görevi yapmadı. Hiç bir açıklama getirmedi. Beni neden istemediğini hiç bilmiyorum. İş güç sahibi, kariyer sahibi bir kadınım. Benim de bir çocuğum var. Ve kendi başıma gelen bu duruma hiç bir anlam veremiyorum. Dedim ya öfkeliyim. Ve içimdeki o boşluk dolmuyor. Ayrıca varlıklı bir kadın. Mirasını başkasına -kardeşleri var- devredeceğinden endişeliyim. Artık işin psikolojik boyutunu geçtim, hakkımın da benden kaçırılması beni iyice yaralayacak. Ne yapmalıyım? Açabileceğim dava var mı? Annem ölmeden yapabileceğim bir şey var mı? Medeni bir insan olarak akıl danışma ihtiyacı duydum.Teşekkür ederim.