Taşınmazların kat mülkiyetine tabi ve aynı yerde olduğunu varsayarak aşağıdaki içtihatı gönderiyorum.

T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi


2000/3772 E
2000/4074 K

FIRIN FAALİYETİ
YÖNETİM PLANINDA KISITLAMA
TAPUDA DÜKKAN KAYDI
KAT MALİKİNİN BORÇLARI



( 634 s. KMK m. 18, 24 )




Dava dilekçesinde fırın durdurulması istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine , hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

YARGITAY

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Dava dilekçesinde, zemin kattaki da kiracı olarak davalının kiraladığı yerin fırın olarak çalıştırdığı, bu faaliyetin ısı, koku ve gürültü nedeniyle diğer bölüm maliklerini rahatsız ettiği ileri sürülerek, fırın faaliyetinin durdurulmasına ve fırın ve imalathanenin tahliyesine verilmesi istenmiş, aşamasında tahliye konusundaki istem atiye bırakılmıştır.

Yönetim planının 9. maddesinin c bendinde, meskenlerde işyeri bu arada fırın olarak faaliyet gösterilmesi yasaklanmıştır. Aynı yasaklar Kat Mülkiyeti Yasasının 24. maddesinde de yer almakta ise de; dava konusu yer tapuda dükkan olarak kayıtlı olmasına göre, gerek 24. maddenin gerekse yönetim planının 9/c maddesinin öngördüğü yasak kapsamında kalmamaktadır. Projeye aykırı baca imalatı da dava edilmemiş olduğundan, dava konusu yerde fırın olarak faaliyet gösterilmesinde eylemli ya da yasal bir engel bulunmamaktadır. , Kat Mülkiyeti Yasasının 18. maddesi bağımsız kullananlar, birbirini rahatsız etmemek zorundadırlar. Somut olayda, yapılan işin niteliği itibariyle diğer bağımsız bölüm maliklerinin rahatsız oldukları anlaşılmaktadır. Bu durumda mahkemece yapılacak iş, fırın faaliyetinin durdurulması yerine, bilirkişi marifetiyle rahatsızlık verici ısı, ses ve kokunun giderilmesi ya da tahammül edilebilir sınırlar içine getirilmesi için alınması gerekli önlemlerin belirlenmesi ve davalıya bu önlemlerin yerine getirilmesi için süre verilmesine karar vermek olmalıdır. Bu yukarıda açıklanan esaslar gözönünde yazılı şekilde hüküm isabetsiz, temyiz bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek temyiz edene iadesine, 10.4.2000 oybirliğiyle karar verildi.