Yargılamanın yenilenmesi olağanüstü bir kanun yolu olduğundan ve ancak kanunda sayılan sınırlı sebeplerle bu yola başvurulabileceğinden karar düzeltme talebi ile bu hususun belirtilmesi gerekir.
........Olayda, davacının süresi içinde davaya devam edilmesi istemiyle dilekçe verdiği, yine Danıştay 2. Dairesinde derdest olan atama dosyasına da aynı gün kayıtlara giren bir dilekçe ile davaya devam edilmesi istemli bir dilekçe verdiği, Danıştay 12. Dairesinde görülmekte olan E:2005/2004 sayılı dosyasına verdiği davaya devam dilekçesinin diğer dilekçesi ile birlikte yanlışlıkla Danıştay 2. Dairesinde bulunan dosyasına konulması nedeniyle Dairemizce, davacının davaya devam edilmesi isteminde bulunmadığı ve davaya konu cezanın 5525 sayılı Yasa uyarınca af kapsamında olduğu gerekçesiyle "karar verilmesine yer olmadığına" karar verildiği, bu karar davacıya 8.3.2007 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen davacının, davaya devam dilekçesi verdiğini bildiği ve kararın gerekçesinde bu istemin yokluğundan bahsedildiği halde süresi içinde karar düzeltme yolu ile kararımızın düzeltilmesini istemediği, bu şekilde kararın kesinleştiği görülmüştür.
Davacının, Dairemiz kararının kendisine tebliğinden sonra karar düzeltme yolu ile davaya devam edilmesi istemiyle dilekçe verdiğini öne sürerek kararımızın kaldırılarak işin esası hakkında karar verilmesini istemesi mümkün iken, bu kanun yoluna başvurmadığı, kararın kesinleşmesinden önce varlığından haberdar olduğu kendisi tarafından verilen ve Danıştay kayıtların incelenmesi yoluyla yapılan yanlışlığın düzeltilerek dosyaya girme imkanı bulunan dilekçesinin, kararın kesinleşmesinden sonra yaptığı araştırmalar sonucunda bir başka dosyaya konulmuş olduğunu öğrendiğinden bahisle yargılamanın yenilenmesini talep ettiği açıktır.
Bu durumda, davacının verdiği davaya devam edilmesi istemli dilekçenin bir başka Dairede derdest bulunan dosyasına yanlışlıkla konulmuş olması, (her ne kadar bu dilekçe işin esasını etkileyecek bir belge niteliğinde ise de) söz konusu dilekçenin varlığını karar düzeltme yoluna başvurarak ileri sürmemesi nedeniyle, 2577 sayılı Yasanın 53/1-a maddesinde sayılan zorlayıcı sebeplerle elde edilemeyen bir belgenin kararın verilmesinden sonra ele geçirilmiş olması niteliğinde değerlendirilemeyeceğinden, davada yargılamanın yenilenmesi sebeplerinin bulunmadığı sonucuna varılmıştır.