karşıma çıkan kadın,
senelerce önceden,
bir beni yakan kadın...
zifiri karanlığa,
bir ışık yakan kadın...
sanki kördür gözlerim,
ışıkları göremem,
kırmızı gül beyaz gül,
artık sana veremem...

yürünmüş yollar bitmiş,
umut hayaller gitmiş,
aynanın karşısında,
ben kendimi tanımam...

acıyla elemlerim,
masam da kalemlerim,
defterim kağıtlarım,
yazılı ağıtlarım,
dört duvarın içinde...
aklımı bırak mışım,
yılların öncesinde...
hiç kendimi tanımam!...



akdevrim.istanbul.