T.C.
YARGITAY
HUKUK DAİRESİ 9

Esas No. 1971/1875
Karar No. 1971/15150
Tarihi 25.05.1971

1475-İŞ KANUNU (İK)/41/42



ÜCRET
GENEL TATİL ÜCRETİ
HAFTA VE GENEL TATİL ÜCRETİ

ÖZET
TOPLU İŞ SÖZLEŞMELERİNDE, AYLIK ÜCRETİN İÇİNDE HAFTA VE GENEL TATİLÜCRETLERİNİN DAHİL OLDUĞUNUN BELİRTİLMESİ DURUMUNDA, İŞÇİ BU GÜNLERİÇİN AYRICA BİR TALEPTE BULUNAMAZ.

DAVA : Davacı avukatı davalıya ait işyerinde işçi olarak çalışan müvekkiline işyeri içi yönetmeliği ve toplu iş sözleşmesinin öngördüğü çalışılmayan hafta ve genel tatil gündeliklerini ödenmediğini ileri sürerek buna ilişkin alacağın ödetilmesini istemiştir.
KARAR : Sabit olan dava uyarınca gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN VE DURUŞMA İSTEYEN : Davalı Avukatları Bedii Süngütay ve Cahit Arif Tunger
Dosya incelenerek temyiz ve duruşma isteğinin süresinde ve işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 27.4.1971 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmiştir. Duruşma günü temyiz eden ve duruşma isteyen davalı adına Avukat Cahit Arif Tunger ve müdahil adına Avukat Tacettin Menteşoğlu ile karşı taraf adına Avukat Cevdet Dayıoğlu geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek bırakılan günde dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü :
Dava bir iş karşılığı olmayan hafta ve genel tatil parasının tahsiline ilişkindir.
Davalı işveren vekili karşılık dilekçesinde davacının maktu aylıklı işçi olduğunu ve 1.7.1964 tarihinde aktedilen toplu iş sözleşmesinin 24. maddesi uyarınca dava konusu tatil paralarının maktu aylık içine dahil bulunduğunu savunmuştur.
Gerçekten dosyada mübrez toplu iş sözleşmesinin 24. maddesinde maktu aylık ücretin içinde bir ay içindeki çalışılmayan hafta ve genel tatil ücretlerinin dahil olduğu yazılıdır. Böylece savunma doğrulanmıştır. Her ne kadar davacının iddiasına dayanarak yaptığı aynı toplu iş sözleşmesinin 21. maddesinde aylık maktu brüt ücretli işçilerden söz edilmekte ise de bu ibare ile gündelik ücrete göre iş parasını aydan aya alan işçilerin kastedildiği için maktu aylıklı davacının bu hükme dayanarak dava konusu istekleri ileri sürmesi mümkün değildir.
Nitemi 21. maddenin 6. bendinde toplu iş sözleşmesinin 24. maddesi hükümlerinin saklı tutulmuş olması da bu yönü doğrulamaktadır. Öte yandan maktu aylık içine çalışılmayan hafta ve genel tatil ücretlerini dahil eden sözleşmenin 24. maddesi hükmü 4.7.1960 gün ve 2/17 sayılı İçtihadı Birleştirme kararıda uygundur. O halde davacı toplu iş sözleşmesinin 24. maddesinin açık hükmü karşısında dava konusu tatil paralarını isteyemez.
Mahkemenin sözleşmenin 21. maddesine yanlış mana verecek istekleri hüküm altına alması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : temyiz edilen kararın gösterilen sebepten BOZULMASINA ve davalı ile müdahil avukatları yararına takdir edilen 850'şer lira duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgileye geri verilmesine 25.5.1971 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

Meslektaşım, belirttiğiniz tarihte yalnızca bu kararı bulabiliyorum. Esas ve karar numarasıyla bağdaşmıyor ama.