Merhaba saygıdeğer meslektaşlarım.

Müvekkilim Türkiye'den, Almanya'daki kızının yanına tatil amaçlı olarak gidiyor. Türkiye'deyken Ferdi Seyahat Sağlık Sigortası yaptırıyor. Almanya'ya geldikten bir süre sonra kalp krizi geçiriyor ve Almanya'daki hastanede tedavi görüyor. Hastane ve ilaç masrafı olarak 8.000,-Euroya yakın masraf çıkıyor. Müvekkil hastaneye Ferdi Seyahat Sağlık Sigortası yaptırdığı Türkiye'deki sigorta şirketinin bilgilerini veriyor. Almanya'daki hastane Türkiye'deki sigortadan talep etmesine rağmen bu sigorta ödemeye yaklaşmıyor. Bunun üzerine Almanya'daki Hastane müvekkilemin adına Almanya'da bulunan kızının adresine yapılan masrafları ödemesi için sürekli olarak ihtar gönderiyor.

Müvekkilin vekaletname vermesi üzerine Türkiye'deki sigorta şirketi ile bağlantı kurdum. Sözlü görüşmelerde davalı şirket yetkilileri sürekli olarak müvekkilenin kalp rahatsızlığının önceden mevcut olduğunu tespit ettiklerini (bu tespiti nerden yaptıkları belirsiz ki; müvekkile hayatında ilk kez kalp krizi geçirmiş) anlaşmaya yaklaşmadılar. Çözüm bulamayınca noterden kendilerine ihtar çektim. İhtarnamedeki talebime de uymayınca mahkemeye başvurmak zorunda kaldım.

Davalı şirket Seyahat Sağlık Sigortası Genel Şartları'nda yer alan şu hükmü kendilerine dayanak alarak mahkemeden talebimizin reddini istiyorlar. Bu hüküm aynen şu şekilde:Genel İstisnalar başlıklı. Dolaylı ya da dolaysız olarak aşağıdaki durumlarda meydana gelebilecek vakalar bu sigorta kapsamı dışındadır. 'Poliçenin geçerlilik tarihleri arasında, poliçe başlangıç tarihinden önce var olduğu, yetkili bir doktor tarafından tespit edilen tıbbi bir durum veya bu duruma bağlı oalrak ortaya çıkan akut kriz, doğuştan olan hastalıklar (Gebelik esnasında oluşan ve genetik faktörlerden kaynaklanan hastalıklar)'

Ben bu hükmün kanunun hukuka aykırı olduğu düşüncesindeyim. Bu konuda benzer davalarla muhatap olup da ilgili kanun hükmü, örnek mahkeme veya yargıtay kararı göndermek konusunda yardımcı olabilecek meslektaşlara şimdiden teşekkür ediyorum.

İyi çalışmalar

Av. Kamer Akgül