Alıntı: İNSAN HAKLARININ VE TEMEL ÖZGÜRLÜKLERİNİN KORUNMASINA İLİŞKİN SÖZLEŞMEYE EK Protokol No: 7 Strasbourg, 22.XI.1984

Türkiye bu sözleşmeyi 1992 yılında imzalamıştır. Sözleşmenin ikinci maddesi:

Alıntı: Madde 2 Cezai konularda iki dereceli yargılanma hakkı 1. Bir mahkeme tarafından cezai bir suçtan mahkum edilen her kişi, mahkumiyet ya da ceza hükmünü daha yüksek bir mahkemeye yeniden inceletme hakkını haiz olacaktır. Bu hakkın kullanılması, kullanılabilme gerekçeleri de dahil olmak üzere, yasayla düzenlenir. 2. Bu hakkın kullanılması, yasada düzenlenmiş haliyle az önemli suçlar bakımından ya da ilgilinin birinci derece mahkemesi olanak en yüksek mahkemede yargılan dışı veya beraatini müteakip bunun temyiz edilmesi üzerine verilen mahkumiyet hallerinde istisnaya tabi tutulabilir.

Sözleşmeye göre kanun yoluna gitme bir insan hakkıdır.

Bu insan hakkının "az önemli suçlar bakımından" dolayı mahkum olan kişilerce kullanılmasına izin verilmemesi bir istisna olarak değerlendirilmektedir.

İddia edilen suç, az önemli mi, değil mi, ayrımı yapmak gerekmektedir.

Şayet verilen adli para cezası seçimlik bir yolun sonucu ise az önemli suç değildir.

Diğer bir ifade ile hakim, para cezası yerine, hürriyeti bağlayıcı ceza verebilecekse, az önemli olmadığı sonucu çıkmaktadır.

İşlenen suçun bir hürriyeti bağlayıcı ceza alma karşılığı varsa, o suç az önemli değildir.

Bu anlamda miktarı parasal sınırın altında kalsa da temyiz edilebilir.

Bu şartlar dahilinde Sayın Gedikçi'ye katılıyorum.

Kolay Gelsin...