Her ne kadar, çocukların anne ve baba arasında onların anne ve babalık duyguları göz önünde tutularak paylaştırılabileceği görüşünü savunanlar var ise de, gerek hukuk doktrininde, gerek psiko-sosyal doktrinde ve uygulamada hakim görüş ise, çocukların hepsinin aynı tarafa verilmesinin, onların gelişimine olumlu etkide bulunacağı yolundadır. Çocukların alıştıkları ortamdan ve birbirlerinden ayrılması da, bedeni ve fikri gelişmelerine olumsuz etki yapacaktır.

Çocuklar anne ve babasının boşanmasını değiştiremeyeceği bir olgu olduğu için içine sindirip kabul edebilir ve ruhen hazmedebilir. Ancak çocuklar, kardeşlerinden ayrılmasını önlenebilecek bir olgu iken önlenememiş acı bir sonuç ve ailenin tamamen parçalanması olarak algılayacaklarından zorunluluk bulunmadıkça kardeşlerin dağılması engellenmelidir. Anne ve baba arasında bölünmüş kardeşlerden her birinin ayrı şartlar, çevreler ve terbiye sistemleri içinde yetişmeleri, onları birbirine karşı bir takım ruhi komplekslere sürükleyebileceği gibi kardeşler arasında zamanla oluşan ortak yönlerin kaybolmasına ve dayanışmanın yok olmasına da sebebiyet verebilir.

Velayetin verilmesi düşünülen çocukların anne ve baba arasında paylaştırılması da doğru olmaz. Uygulamada da Yerel Mahkemeler ve Yargıtay, önemli bir neden olmadıkça çocukların ayrılmaması gereğini vurgulamaktadır.

Bu nedenle çocuklarının küçük olması ve bakıma muhtaç olmaları nedeniyle ikisi de anneye verileceğini düşünüyorum diğer sorularınıza gelince Avukat Neslihan Hanım açıklamış olup Hak kayıplarına uğramamak için avukat yardımı almaya devam ediniz.