|
|
|
|
|
|
Ben üzüntü ve kederimle de onun kaynağı bilgimle de mutluyum demiş diğeri 
|
|
 |
|
 |
|
Doğru söylemiş. Mutlu olmak için cahil olmak gerekmiyor, intihara ikna olmak için de bilgi gerekmiyor.
Mutluluk temeli üzerine konuşmuyoruz zaten ama, ben hiç mutlu olup da intihar eden görmediğim için, konuyu ekseninden buraya kaydırma ihtiyacı hissettim.
 |
Alıntı: |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Bu yazıyı okuyunca çok ağır bir şey söylemiş gibi hissettim. Yazdığım şeyler, yeni bir düşünce değil. Son 150 yılda çağımızı fikirleriyle etkilemiş tüm düşünür ve yazarlarında var olan bir düşünce, biliyorsunuz.Yani korkulacak bir yanı yok
|
|
|
|
|
|
|
Kişisel olarak kaygım yok ama, genele hitap eden ve ilk alıntıladığım düşüncenizin , her ne kadar dediğiniz gibi 150 yıllık da olsa, ucundan kıyısından buhran geçirmekte olan gençleri etkileyebileceği kaygısıyla yazdım mesajımı
Misal Mungan'ı çok severim, ama karamsarlığını ömrüm yettiğince reddettim, redde de devam edeceğim
Elbette ölüm de yaşama dahil, belki az sonra. Ancak yaşam sürerken, yaşama dair aydınlık sunmayan, salt karanlığı tespitle altını çizen şiir ve hikayeler yazılmasını anlamlıdan öte, doğru bulmuyorum.
Hatta bu başlıktan da hiç hoşlanmadığımı bilvesile dile getirmiş olayım.
Perşembe sürüyor, güzellikler dilerim.