25-02-2010, 12:56
			
							
		 | 
		
			 
            #2
		 | 
	
	| 
		 
			
			 
			
			
			
			
		 
			
				  
				
		
	  | 
	
	
		
			
			
				 
				
			 
			 
			
		
		
		
		T.C. 
YARGITAY 
14. Hukuk Dairesi 
 
E:1992/7352 
K:1992/9253 
T:27.10.1992 
  
FERAĞA İCBAR DAVASI 
ÖLÜNCEYE KADAR BAKMA SÖZLEŞMESİ 
 
Teslim  vaki  olduğuna  göre  bakım  alacaklısının  ölümü  üzerine  mirasçılarının ileri sürdüğü zamanaşımı savunması iyiniyetle  bağdaşmadığından mahkemece nazara alınmaması gerekir. 
 
818 s. BK. m. 511 
743 s. MK. m. 2 
 
	Davacı vakili tarafımdan, davalılar aleyhine  21.11.1985  gününde  verilen  dilekçe  ile ölünceye  kadar  bakma şözleşmesi gereğince ferağa icbar istenmesi üzerine yaPılan duruşma sonunda,  davanın  reddine  dair  verilen  27.12.1990 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde  olduğu  anlaşılan  temyiz  dilekçesinin kabulüne  karar  verildikten  sonra  dosya  ve  içerisindeki  bütün kağıtlar incelenerek, geregi düşünüldü: 
	Davacı,  ölünceye  kadar  bakıp  gözetme  sözleşmesi  uyarınca  kendisine teslim edilen taşınmazın  tapusunun  iptali  ile  tescilini  istemiştir.  1941  tarih,  44  numaralı  5514 m2.lik taşınmaz  usulünce  noterden  duzenlenen  sözleşmeyle  davacıya  teslim edilmiş, davacı da edimini  yerine  getirerek  babasına  bakmıştır.  Sozlesme gecerlidır. Ölünceye kadar bakıp gözetme  sözleşmesi  edimini  yerine  getiren tarafa bir şahsi hak verir. Her şahsi hak gibi bu  sözleşmelere  göre  açılan  tescil  davaları  da zamanaşımına tabidir. Yalnız taşınmaz, bakım alacaklısı tarafından bakım borçlusu oğula teslim edilmiş bulunmaktadır. Teslim vaki olduğuna  göre  bakım  alacaklısının olümü üzerine mirascılarının ileri sürdügu zamanasımı savunması  iyinıyet  ile  bağdaşmadığından mahkemece nazarı itibare alınmaması gerekirken, zamanaşımı  savunmasına  değer verilerek davanın bu yönden reddi doğru görülmemiştir. İşin esasına girilerek bir karar vermek gerekir. 
	S o n u ç : Yukarıda yazılı  nedenlerle  temyiz  itirazlarının  kabulüyle  hükmün (BOZULMASINA),  temyiz  harcının  istek  halinde  yatırana  iadesine,  27.10.1992  gününde oybirliğiyle karar verildi. 
Kaynak:YKD - 1993/1 - Sayfa:65 
		
	
	
    
  
		
		
		
				
		
	
	 |