Arkadaşlar,
bir hususu tartışmanıza açmak istiyorum. Yargıtay haklı olarak önce Borçlar Kanunu'na göre kira sözleşmesinin hiçbir şekle bağlı olmadığını belirmekte ve hatta kira sözleşmesinin esaslı noktalarda anlaşma sağlandıktan sonra zımni olarak dahi kurulabileceğini ve hatta bu konuda bir İBK nın mevcudiyetine değinmektedir. Fakat neticede tanıkla ispat sınırını gerekçe göstererek sözlü kira sözleşmesinin bazen yegane ispat imkanı olan tanığa izin vermemektedir. Ben bu yönü ile Yargıtay kararına katılmıyorum ve kanunun yanlış yorumlandığına inanıyorum. Sonuçta kira sözleşmesi şekil şartına bağlı değil ise varlığını ispat ta şekle bağlı olamaz ve burada tanıkla ispat yasağı olamaz görüşündeyim. Siz ne dersiniz?