Tek başına yaşı küçük çocuğu evlat edinen fakat çocuğun nüfus kaydına anne adı olarak kendi adını veremeyen müvekkil için açılan dava, yerel mahkemede “ Türk medeni kanununun 314/4 maddesine göre ,eşler tarafından birlikte evlat edinilen ve ayırt etme gücüne sahip bulunmayan küçüklerin nüfus kaydına ana baba olarak evlat edinen eşlerin adları yazılır,

Türk Medeni Kanununun da tek başına evlat edinenlerin isimlerinin ana baba adı olarak evlat edinen çocuğun nüfus kaydına yazılacağına ilişkin herhangi bir düzenleme bulunmadığından,eşlere böyle bir hak tanınmasının sebebinin evlat edinen ile eşler arasında doğan yapay soy bağı ilişkisinin doğal ilişkiye benzetilmesi olup,tek başına evlat edinmelerde anne yada baba bulunmadığından ve yasal düzenlemenin Anayasa’ya aykırı olmadığı kanaatine varılması” gerekçesi ile reddedilmişti.

Kararı Yargıtay’da temyiz edilmiş fakat Yargıtay yerel mahkemenin kararını onamıştır..Böylece iç hukuk yolları da tükenmiş olduğundan; Dava konusu;
,Anayasa Mad 90/son,2,5,10,12,13,20,36,41
Çocuk Hakları Sözleşmesi 1,2,3,4,5,16
İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi 1,2,7,8,16/3
Milletlerarası Evlat Edinmede Çocukların Korunması ve İşbirliği Sözleşmesi 30,31
Medeni ve Siyasi haklar Sözleşmesi 24
Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Önlenmesi Sözleşmesi 2,16
ve
Avrupa İnsan Hakları sözleşmesinin,adil yargılanma (md.6), ,özel ve aile hayatının korunması (md.8) ve ayrımcılık yasağı ( md.14 ) ilkelerini ihlal ettiği gerekçesi ile konu AİHM ‘ne başvuru yapılmıştır.

Yasadaki boşluğun ,taraf olduğumuz sözleşmelerde korunan temal haklar dikkate alınarak doldurulması gerekirken,yasada düzenleme olmamasının hak yasaklaması olarak değerlendirilmesi ve medeni duruma göre ayrımcılık yapılması nedeni AİHM başvuru konusu haline gelmesini
"yalnıştan bir yerde dönüleceği inancımı koruyarak ..."paylaşıyorum.