Yavaş yavaş başlar herşey, önce çok derin bir acı vardır kaldıramayacağınızı zannedersiniz, ölüyorum sanırım dersiniz; yaşarken ölüyorum. sonra geçmeye başladı gibi gelir ama bazen artar acı bazen azalır. en sonunda herkesin bütün yaralara en iyi ilaç olduğunu söyledikleri şey kapatmaya başlar yarayı, yada siz öyle sanarsınız.
Halbuki zaman ilaç değildir; sadece uyuşturur çünkü artık alışmayı öğrenmişsinizdir ama unutmak diye birşey malesef sözkonusu değildir...