GÖLCÜK DEPREMİ...



Gölcük Depremi - 17.Ağustos.1999


Yirmi birinci asra çok az bir zaman kala
Doksan dokuz yılının 17 AĞUSTOSU...
Hayâlimden silinmez dehşet tablosu hâlâ
GÖLCÜK ŞEHRİNDE deprem dumana kattı tozu...

Yaşanan deprem değil kıyamet koptu sanki
Pazar Pazartesiye bağlanırken o gece...
Yerin karnı yarıldı...Deniz yuttu inan ki
Şehir toz bulut oldu...Sıfır üç iki geçe...

Bu gözler onu gördü ve yaşadı bu beden
Gerçek KIYAMET GÜNÜ ne korkunçtur kim bilir?
İlâhî Takdirdir bu zengin - fakir demeden
Saniyeler içinde canlar gitti ne denir...

ALLAH'ım yaşanmamış felâketler yaşatma
Aczimize verdiğin akıl da kâr etmiyor...
Yüzlerimizi güldür,gözümüzü ağlatma
Ağlanacak çok şey var göz yaşımız yetmiyor...

Alper Kürük

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesi:

GÖLCÜK'TE konuk iken ailecek yaşadığımız
depremin bu 10 uncu yıldönümünde ölenleri
unutulmaz acı ve rahmetle anıyoruz...