T.C.
YARGITAY
2. HUKUK DAİRESİ
E. 2006/10270
K. 2006/17166
T. 7.12.2006

• BOŞANMA ( Hakkaniyet İlkesi İle B.K’nın Md. 42 ve 44 Hükmü Dikkate Alınarak Daha Uygun Miktarda Maddi ve Manevi Tazminat Takdiri Gerektiği )

• MADDİ VE MANEVİ TAZMİNAT ( Boşanma - Hakkaniyet İlkesi İle B.K’nın Md. 42 ve 44 Hükmü Dikkate Alınarak Daha Uygun Miktarda Maddi ve Manevi Tazminat Takdiri Gerektiği )

• TEDBİR NAFAKASI ( Çocuk Dava Tarihinde Ergin Olup Vasisi Olan Davacı Yönünden Harcı Verilerek Açılmış Bir Yardım Nafakası Davası Olmadığı Nazara Alınmadan Tedbir Nafakasına Hükmedilmesinin Doğru Olmadığı )

• YARDIM NAFAKASI ( Çocuk Dava Tarihinde Ergin Olup Vasisi Olan Davacı Yönünden Harcı Verilerek Açılmış Bir Yardım Nafakası Davası Olmadığı Nazara Alınmadan Tedbir Nafakasına Hükmedilmesinin Doğru Olmadığı )

4721/m.4,174
818/m.42,44

ÖZET : Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecesine paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanunu’nun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri gerekir.

Tarafların müşterek çocuğu dava tarihinde ergin olup, vasisi olan davacı yönünden harcı verilerek açılmış bir yadım nafakası davası olmadığı nazara alınmadan tedbir nafakasına hükmedilmesi de doğru olmamıştır.

DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı D.in tüm, davacı Z. ile davalı H.nin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındakalan temyiz itirazları yersizdir.

2-Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecesine paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı Z. yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ( TMK.md.174/1 ) ve manevi ( TMK .md. 174/2 ) tazminat takdiri gerekir.

Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.

3-Tarafların müşterek çocuğu Ş. dava tarihinde ergin olup, vasisi olan davacı Z.’nin Ş. yönünden harcı verilerek açılmış bir yadım nafakası davası olmadığı nazara alınmadan 1985 doğumlu Ş. için tedbir nafakasına hükmedilmesi de doğru olmamıştır.

SONUÇ : Temyiz edilen kararın 2. ve 3. bentlerde açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, hükmün diğer bölümlerinin ise 1′nci bentteki nedenlerle ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın D.e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, temyiz peşin harcının yatıran Z. ve H.’ye geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Kazancı Bilişim