en çok uçurtma uçurduğum kırları özledim. karanfilleri, devetabanını, ebemkuşağını... komşunun bahçesinden erik almak için giriştiğimiz macera dolu günleri; umarsız - kaygısız çocukluğumuzun güvenli ve huzurlu günlerini, ilk gençliğimin heyecanını özledim. ilkokulda kurulan çıkarsız arkadaşlıkları, hani herkesin arkadaş olduğu, hala masum olduğumuz günleri özledim. hani biz büyümemiştik ve kirlenmemişti dünya, işte o dünyayı özledim.