Genelevler hususunda "hükümet izni" olduğu bilinsede burada yapılan "sözleşmelerin" batıl olduğu görüşündeyim. Para, doymak bilmeyen insan ihtiyaçlarını karşılamada bir "araç" vazifesindedir. Bu nedenle "para" herzaman araç statüsünde kalmalı, "emreden" konumuna yükseltilmemelidir.

Cinsellik, doymak bilmeyen insan ihtiyaçlarından sadece biridir. Tatmin yolu sevgi yelpazesindeki hoşlantı-aşk ekseninde gezinen bir duyguyla iki karşı cins insanın birbirine yanaşmasıdır. Hoşlantı ilişkinin temelidir, yani tapudaki işlemlerde borçlandırıcı işlem - tasarruf işlemi ilişkisi gibi düşünülebilir. Temel geçersiz olursa tasarruf batıldır. Bu nedenle cinselliğin temeline hoşlantı haricinde birşey oturtulmamalıdır hele hele "para" hiç oturtulmamalıdır. Aksi takdirde "paranın satın alamayacağı şey yoktur" yönündeki zikredilen şeytani söz haklılığını yüzümüze tokat gibi vuracaktır.
Ayrıca para ile ilişki tecavüzden farksızdır. Tecavüzde karşı cinsin iradesi maddi-manevi cebir kullanılarak kırılırken, bu olayda irade para ile kırılmaktadır.

Doğan çocuk hususunda çıkan test sonucuna itibar edilmelidir. Çocuğun babasını bilme hakkı temel bir haktır. Devletin hatası, genelev yönetiminin hatası, kadının hatası veya erkeğin hatası gibi tali hususlar asli bir hak olan "babayı bilme hakkını" ortadan kaldıramaz.