T.C.
Y A R G I T A Y
18.HUKUK DAİRESİ

ESAS KARAR
1997/8142 1997/10622

Y A R G I T A Y İ L A M I

Dava dilekçesinde kat malikleri kurul kararlarının iptali apartmana
yönetici atanması istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş,
hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki
bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davada, yöneticinin yasada öngörülen çoğunlukla seçilmediği gerekçesi
ile buna ilişkin kararların iptali ile yönetici seçimi istenmektedir.
Kat Mülkiyeti Kanununun 32. maddesinin 4. fıkrasına göre kat malikleri
kurulu kararları özel defterine yazılmakla beraber toplantıya katılanlar
tarafından imzalanır. Tutanağı tutulmayan ve imza bulunmayan bir kat
malikleri kurulu kararının bu şekilde nitelendirilen bir karar olmayacağı
açıktır. O nedenle 15.1.1996 tarihinde yapıldığı anlaşılan kat malikleri
kurulu toplantısında yönetici seçildiğine ve bunun davacıların dava
dilekçesindeki beyanları ile doğrulandığına dair bilirkişi beyanı varit
değildir. Kat Mülkiyeti Kanununun 34. maddesi yöneticinin hem sayı hem de
arsa payı bakımından kat malikleri çoğunluğu tarafından seçileceğini öngörmüş
olup 3.2.1996 tarihli toplantının bu çoğunluğa sahip olmadığı kabul
edilmiştir. Tutanağı ve kararı olmayan 15.1.1996 tarihli toplantı ise bir
kararla sonuçlanmadığı için 3.2.1996 tarihli toplantı ile teyit edilmiş kabul
edilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Bu durumda mahkemece, yönetici seçildiği kabul edilen 3.2.1996 tarihli
toplantı sonunda alınan kararın iptaline karar verilmelidir.
Kat maliklerinin toplanıp yönetici seçemedikleri bu suretle
belirlenmiş bulunacağı cihetle 2. talep (yönetici atanması) konusunda
taraflar isticvap edilip halen bir yönetici seçilememiş ise (atama kararı
iptal edilmesi gereken yönetici dışında) mahkemece bu konuda da Kat Mülkiyeti
Kanununun 34. maddesinin 6. fıkrası uyarınca işlem yapılıp karar verilmesi
gerekir.
Yukarıdaki hususlar dikkate alınmadan davanın reddine karar verilmesi
doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı
şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde
olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,
temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.11.1997 gününde
oybirliğiyle karar verildi.