GÜLÜMSER

Kuşkulu bir bekleyişle hükümlü
Gel desen en korkunç yargılar susacak
Katmerli günahlarda ezilecek zaman
Gel desen
Aşk anımsanmaz oysa
Yaşanır tıpkı şiirler gibi
Hep sen yüklü bir şarkı çalar kapımı ıslak akşamlarda
Kıskaç kıskaç daralır boğazımda gir diyemem
Yatılı bir yokluğun kalır içimde
Buruk vede sancılı
Sabah sabah sana bir şey söyleyeyimmi
Ben,ben oldum olası bir seni sevdim
Karaçam gözlerinin iz düşümü tam ortasında yüreğimin
Sevgilerim büyük olurdu
Evrene sığmazdı hasretliğim
Gel dinle beni
Ayrılığa yumakla yakınlaş biraz
Bir ilkindi sofrası dudaklarım sana kurudu
Tüm yargıları unut
Gel vede parçala yalnızlığı

Yoksa yoksa gelme diycem
Hep aynalarda kal dicem gülümser
Tutki usuma perçinlemişim seni
En ağır sevgilerle
Bakışların gözlerime günışığı neylersin
Bir şiirsin dilimde söküp atamadığım
En unuttuğum anda bile alıp başımı kaçışım sana
Kınadılar beni,kınadılar beni
Küfr etti anam doğurduğuna küfr etti

Yoksa yoksa gelme diycem
Hep böyle aynalarda kal diycem gülümser
Tutki otuz tonluk kantarlar tartmıyorlar yalnızlığımı
En sevdiğim antalyaya tokatlıyor ağıtları poyratça
Piri reis vapuruna yüklendi bu akşam liman dolusu umutlarım
Mersin açıklarında olacak sabaha
Seni arıyacak ve ben otel bonjurda gözlerini desenliycem duvarlara
Bakışlarında bir ikinci baharı yazacak takvimler
Yüreğimde, yüreğimde öyle büyüdükü hasretin Ağrı Dağı kadar

Öyle deme yar unutmak ne mümkün
Gözleri bağlı dolap atları gibi döndü durdu yokluğun
Dur diyen yok bilen yok gitti gelmez trenlerindeydi yetişini
Ogün bugündür küstümdü sokaklara kala kaldım kan bulanmış kuytularda
Yalnızlıklar bana ben sana aşina
Bir türlü alışamadım yok oluşuna

Haberin ola haberin ola
Beklentiler bulvarında sana deyin ne varsa silip süpürdü zaman
Bir bostan korkuluğu bedenim kaldı yitiversen devrilir
Bu yirminci şiir serkin tahta tabaklara işlemişim
Süzme balı dudaklarından taşan tüm anaçutkuları
Konya kaşıklarında asılı adı konmamış sevdaların yaşmağa
Tüm güney tanığımdır
On şiir yazsam dokuzu seni anlatır

Kim ne derse desin
Adresindir yüreğim
Herkes bilsin istiyorum
Sevmenin böylesini
Yoksa yoksa gelme diycem
Hep böyle kal diycem aynalarda gülümser
Tutki yüreğimi zor zapdediyorum yokluğunda
Ellerine kavuşmasam bir bıçak kesimi kalıyorum zamanla
Bazen gelirsin düşlerime
Aynalara düşerdi güzelliğin safinaz
Bütün günahlarını kabulleniyorum Uzaktanda olsa
Gül biraz,gül biraz,gül biraz

Bedirhan GÖKÇE'nin albümünden

Yunus YAŞAR şiiri...

24-11-2008 Gülümser hemşire tüm arkadaşlarını ağlattı

KONYA (İHA) - Konya'da önceki gün geçirdiği trafik kazasında 2 çocuğuyla birlikte hayatını kaybeden hemşire Gülümser Çenesiz için çalıştığı Konya Numune Hastanesi'nde tören düzenlendi. Törende Çenesiz'in mesai arkadaşları gözyaşlarına boğuldu.

Geçtiğimiz cumartesi akşam saatlerinde Beyşehir çevre yolunda karşıdan karşıya geçmek isterken bir otomobilin çarpması sonucu 2 çocuğuyla birlikte hayatını kaybeden hemşire Gülümser Çenesiz için Konya Numune Hastanesi'nde tören düzenlendi.

Hastane konferans salonunda yapılan törene İl Sağlık Müdürü Hasan Küçükkendirci, Numune Hastanesi Başhekim Vekili Ali Öğüldü ve hayatını kaybeden Gülümser Çenesiz'in çalışma arkadaşları katıldı. Kürsüye çıkan Başhemşire Ümmühani Uludağ, Gülümser hemşirenin hayatını okurken gözyaşlarına hakim olamazken, salonda bulunan mesai arkadaşları da gözyaşlarını tutamadı. Ailesinin Gülümser hemşirenin adını koyarken sanki kısa süren hayatında hep güler yüzlü olacağını bildikleri için bu ismi koyduklarını ifade eden Uludağ, "Onu her gördüğümüzde adı gibi 'Gülümser'di. Ne kendisi hayata doydu, ne de canından çok sevdiği yavruları. Gülümser'imizi kaybettik arkadaşlar, hem de canından daha değerli olan iki yavrusuyla. Sebebi ise çok bilindikti. Her gün acil servisimize acı sirenlerle gelen onlarca trafik kazasından birisi. Ama öyle bir kazaydı ki acile bile gelemediler" şeklinde konuştu.

SALONDAKİ HERKES GÖZYAŞLARINA BOĞULDU
Anma töreni için salona gelen Gülümser hemşirenin Dahiliye Servisi'nde çalışan iş arkadaşları, Gülümser hemşirenin hayatı okunurken gözyaşlarına boğuldu. Fatma Kızılcık, servis arkadaşı olan Gülümser hemşirenin tanımadığı insanlara bile güler yüz gösterdiğini ve herkesle çok iyi geçindiğini söyledi.

Yakın arkadaşları, hayatını kaybeden hemşirenin çiçekler içerisindeki resmini görünce ağladı. Tören bittikten sonra Gülümser hemşirenin çiçekler içindeki resmi, çalıştığı Dahiliye Servisi kapısına bırakıldı. Gülümser hemşireyi tanıyan bazı hastalar da gözyaşları içerisinde fotoğrafa baktı.

Gülümser..........


Oğlum oğluyla oynamıştı.Biz dakikalık dinlenmelerde birbirimize yaslanmıştık.Çok yoruldu arkadaşım nöbette diyerek birbirimizin eline çay verip, bir şeyler yemelisin diyerek ekmek arasına yiyecek doldurmaya çalışmıştık.Ben Gürhan ın varlığını daha doğmamışken elimde annesinin karnında tekmelediğinde hissetmiştim.Biz o bebeğin kardeş acısını unutturacağını söyleyip umut vermiştik..

Ben yine sevgili arkadaşım senin gittiğini 2 gün sonra öğrendim.

Üzgünüm.