Herhangi bir konu da bizimkiler yani annemle babam tartışır ve küserlerdi babam da annemde her zaman aynı kıtayı ve türküyü söylerdi, biri mutfakta biri bahçe de.

Babam:

-Evlerinde bir ipekten halı var
Şeker yemiş dudağında balı var
Bende bildim bir vefasız yarim var
Ayıp derler KENDİ DÜŞEN ağlamaz
Ak üstüne karaları bağlamaz.

Annem:
-Sabah olur güneş doğar duvara
Allı gelin senin kocan avare
Faydasız malayı vurma duvara
İçinde salınan yar olmayınca.