görünmeyen zincirle,
el ayağım bağlanmış,
gönül dünyam kaç kere,
bu ateşle dağlanmış...
bir gecede kaç kere,
yakmışım bu bedeni...
öğrenmeden nedeni...

gündüzü yuvarladım,
geceleyin odamda,
tek başına turladım...
atmış sekizli yıla,
kadar uzandı aklım,
kalmasın gizlim saklım..
ilk okula başladım,
kücücük ellerimle
karanlığı taşladım...
ekmek elden su gölden,
toz pembe hayat vardı..
nasıl olsa her sabah,
güneş yine doğardı..
yamuk yumuk söz bilmem,
küçük gören göz bilmem,
yanlış yolda iz bilmem...
köyümün doğruları,
yolumda ışık oldu,
azmime aşık oldu...

hatırlamam güneşi...
kaç kere doğdu battı,
beni bu güne attı...
köyümden kopar kopmaz,
sanki beni aldattı...
..............................
..............................

akdevrim.istanbul.