--------------------------------------------------------------------------------

ateş alev kül duman,
sanma yerinde sayar
sanma birisi duyar...
yürüyorsan yol senin,
tutuyorsan kol senin
peteğinden calınmış,
farkındaysan bal senin!...
ben aynı akdevrimim
dağ köyünde yoğrulan
bu şehirde doğrulan...
gezdikce sokakları...
kalbinin atışını,
sanki duyar gibiyim...
hayallerimi sensiz
niye boyar gibiyim?...
kendi kendime bu gün
birden kıyar gibiyim...
bütün hayallerimi,
miknatıs gibi çeken,
yabanı tohum gibi
beni yerlere eken,
sabah akşam düşümle,
yoğrul biricik kadın!...
neredeysen bileyim,
bir ortaya çik kadın!...
gelip gectiğin yerden,
köprüleri yak kadın...
sevgi nehiri olup,
şu gönlüme ak kadın!...
ya beni bir kuyuya
temelli bırak kadın!...


akdevrim.istanbul.