|
|
|
|
|
|
KİMSE
...
kimse kimse kimse
sahi kimse
ya da hiç kimse
...
söylediklerimden çok
sustuklarım
...
ne kadar varsam
o kadar kimseyim kendime
...
murathan mungan
|
|
 |
|
 |
|
Yanılmıyorsam, Hedda Gabler adında bir kadın adlı yazısındandı (başka bir hikayesinde geçiyor da olabilir) :
"Kimse kimsenin kimsesi olamıyor. Herkes eninde sonunda kendi kendinin kimsesi oluyor"
Yukarıdaki iki dize de aynı duygu durumunu (ben duygu durumu dedim ama, belki de yaşamsal bir tespit) işaretliyor:
"Ne kadar varsam, o kadar kimseyim kendime"
Sahiciliğini yitirmiş, yalan ve çıkara teslim olmuş yaşamların, duyarlı insanlar üzerinde yarattığı dramatik final çizgisi. Aynı zamanda, direnç ve dayanmanın mihengisi. Gerçekleri kaldırabilmek için gereken "içgücü".
Bir başka şiiri de şu sözlerle bitiyordu:
"Buraya kadar geldiyseniz, daha ne istiyorsunuz"
